Renovatie

CIVA, KU Leuven en BMA plaatsen de renovatie van sociale woningen uit de 20ste eeuw op de agenda. Tijdens een reeks van drie debatavonden de komende maanden gaan opdrachtgevers, ontwerpers en andere actoren uit het veld dieper in op de uitdagingen die gepaard gaan met renovatie: changing buildings, changing contexts, changing tempo.

De moderne architectuur en de waarden die ze belichaamde onderhouden is geen gemakkelijke taak in Brussel. Het modernisme heeft een blijvende stempel gedrukt op de stad en leende zijn formele aspecten aan een gewelddadige transformatie die sinds het einde van de jaren 1960 wordt aangeduid met de term “verbrusseling”¹. Gedurende het laatste kwart van de 20e eeuw lag de focus vooral op het “herstellen” van de “beschadigde” delen van de hoofdstad.

In het artikel Zich openstellen voor anderen, geschreven door architecte en auteur Cécile Vandernoot, stelt het tijdschrift A+ het renovatieproject van de Monty voor, een voormalige bioscoop die al twintig jaar wordt gebruikt door het gezelschap TOF Théâtre.

De twintigste eeuw kende grote historische, culturele en technische omwentelingen. De architectuur van deze eeuw onderscheidt zich enerzijds door een verscheidenheid aan stijlen en bouwtechnieken, soms behoorlijk innovatief en experimenteel, maar anderzijds ook door de versnelling van theorieën. Stedenbouwkundigen neigen soms naar (te) zware ingrepen in dit erfgoed dat vaak onbekend en moeilijk te restaureren of te renoveren is, maar nochtans even waardevol is als al het andere.

Lancering van een prachtig werk dat in al zijn diversiteit de architectuur van woningen in Brussel in kaart brengt, met eveneens de presentatie van het project Tilleul.