Renovatie van een landhuis

Dit bescheiden landhuis werd gebouwd in de jaren 1970. De woning onderging nog geen verbouwingen.
Het doel van het renovatieproject is om het huis te verbouwen tot een eengezinswoning en tegelijkertijd de impact op het milieu en de energiebehoefte te verminderen door de bestaande structuur te behouden en opnieuw te isoleren met lokale materialen van biologische oorsprong.
Binnen is de originele indeling behouden. Er zijn slechts een paar scheidingswanden gesloopt om grotere kamers te creëren.
Aan het oorspronkelijke bouwprofiel zijn twee uitbreidingen toegevoegd om de woonkamer en keuken te vergroten. Zowel de uitbreidingen als de nieuwe schil van het huis - noodzakelijk geworden door de wens om optimale isolatie te garanderen - hebben de vorm van een uniforme houten structuur, gemaakt van lokale lariks en geïsoleerd met ingeblazen cellulosewatten.

Het schrijnwerk en de opake delen in vezelcementpanelen worden tussen de structuur geplaatst.
De structuur en het regelmatige ritme ervan maken het mogelijk om zowel de variaties van het oorspronkelijke huis als die van de nieuwe delen (traveeën, massieve delen, verzonken delen, uitbreiding, terras) te integreren.
Deze nieuwe structuur loopt uit in een pergola, die na verloop van tijd een steun zal worden voor planten die de biodiversiteit bevorderen en voor verkoeling zorgen in de zomer. Het dak zit als een hoed bovenop deze structuur en is bekleed met natuurlijke leisteen. De hellingen werden aangepast om de eerste verdieping beter bewoonbaar te maken.

Elk bouwelement verduidelijkt de interventies en weeft een nieuwe band met de directe omgeving.
Het project geeft het huis een meer eigentijds karakter, maar versterkt tegelijkertijd de oorspronkelijke kwaliteiten van het gebouw.